ΡΩΤΗΣΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ…

ΡΩΤΗΣΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ…
Μάρτης μήνας…Μπήκε η Άνοιξη δειλά, δειλά
με τα άνθη και τις μυρωδιές στους κάμπους στα βουνά!
Την ρώτησα αν πέρασε απ’την Μύρτου
και απ’ τα όμορφα σκλαβωμένα μας χωριά.
Την ρώτησα αν ανθίσαν οι κόκκινες τουλίπες
τα ματσικόρυδα, και οι κίτρινες μαργαρίτες…
Αν μοσχοβολούν οι ανθισμένες μερσινιές
και αν ξανανθίζουν οι αμυγδαλιές!

Αν τα χελιδόνια χτίζουν στα σπίτια μας και πάλι φωλιές,
και αν παίζουν τα παιδιά στις αυλές…
Αν οι μέλισσες παίρνουν νέκταρ απ’τα λουλούδια,
και αν τα πουλιά τραγουδούν μελωδικά τραγούδια!
Όμως,… αυτή δεν μου μίλησε, έσκυψε το κεφάλι…
Ξύπνησα ξαφνικά, ένα όνειρο ήταν, κα πάλι!

Μύρτου μου, αν περάσει η Άνοιξη απ’ εκεί
κράτησέ την κοντά σου, για να’ναι πάντα ανθηρή
και αμάραντη η καρδιά σου…Περίμενε μας Μύρτου μου,
και θ’ άρθουμε κοντά σου!
πάντα θα σε νοσταλγούμε…Ποτέ δεν σε ξεχνούμε…

Ηβης Κουρουγιαννη ..