Σωτήρης Σωτήρης
Ο Σωτήρης Σωτήρης γεννήθηκε στην Μύρτου το 1946 . Ηταν δίδυμος και είχε άλλα πέντε αδέλφια οι γονείς του ήταν η Μαρούλα Ιωάννου, Κόμοδρόμου από την Μυρτου και ο Παναγιώτης σωτηρίου από την Πύλα . Το 1951 οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στο Βαρώσι και έτσι ο Σωτήρης σωτηρίου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο στο Βαρώσι . Συνέχισε τις σπουδές του στο γυμνάσιο και μετά σπούδασε μηχανολόγος στη Μόσχα επέστρεψε στην Κύπρο και εργαζόταν σε ιδιωτική εταιρεία. Το 1972 παντρεύτηκε στην Αχερίτου αλλά δεν είχε αποκτίσει παιδιά. Την στρατιωτική του θητεία στην εθνική φρουρά την υπηρέτησες στο πυροβολικό στην Αθαλάσσα και απειληθεί με το βαθμό του Δεκανέα . Όταν άρχισε η τουρκική εισβολή πήγε και κατατάχτηκε στη μονάδα του στη Λευκωσία. Λογω της αποδιοργάνωσης όμως που υπήρχε τότε στην εθνική φρουρά τοποθετήθηκε σε μονάδα μηχανικού στο BMΗ και του δόθηκε άδεια να πάει στο χωριό του και να παρουσιαστεί στην επόμενη αυτό γινόταν καθημερινά μέχρι τις 13 του Αυγούστου όπου είχε πάρει την τελευταία του άδεια . Στις 14 του Αυγούστου ενώ πήγαινε για να παρουσιαστεί στο BM H είχε αρχίσει δεύτερη φάση της Τουρκικής εισβολής και από τότε χάθηκαν τα ίχνη.
Λάζαρος Θρασυβούλου.
Ο Λάζαρος Χαραλάμπους γεννήθηκε το 1954 στην Μύρτου . Οι γονείς του ήταν ο Χαράλαμπος Θρασύβουλού και η Μαρία Θρασύβουλού. Ήταν το τελευταίο μου παιδί της οικογένειας και είχε ακόμη τρία αδέρφια. Μετά το δημοτικό σχολείο συνεχίσετε σπουδές τους στον Γεώργιο γυμνάσιο μόσχου και αργότερα στην τεχνική σχολή Λευκωσία. Το 1973 κατατακτηκε στην εθνική φρουρά και υπηρετούσε στην 33 μοίρα καταδρομών που είχε ως έδρα το Μπέλλα-Παϊς.Υπηρεσία τους τις καταδρομές ήταν δική του επιλογή και η μεγάλη επιθυμία που είχε από μικρός.Ήταν πολύ θαρραλέος και πολύ καλός στρατιώτης γι’ αυτό είχε κερδίσει την αγάπη και εμπιστοσύνη του Ελλαδίτη λοχαγού όποιος τον είχε ως οδηγών καθόλη τη διάρκεια της θητεία του. Από τις 20 Ιουλίου που άρχισε η τουρκική εισβολή χάθηκαν τα ίχνη. Από πληροφορίες που είχαν κατά καιρούς οι συγγενείς του ο Λάζαρης σκοτώθηκε σε μια μάχη πλησίον του σταδίου του Γυμναστικού συλλόγου Πράξανδρος και έκτοτε αγνοείται.
Νεόφυτος Χατζηκυριάκου
Ο Νεόφυτος Χατζηκυριάκου γεννήθηκες στην Μύρτου 20 Απριλίου 1955 .Οι γονείς του ήταν ο Χαράλαμπος Χ” Στυλλη και η Μαρία Χαραλάμπους είχε ακόμη δύο αδέρφια την Χριστίνα και τον Κυριάκο . Μετά το δημοτικό σχολείο του χωριού μας φοίτησε στο Παγκύπριο οικονομικό λύκειο Λευκωσίας.Το 1972 κατατάχθηκε στην εθνική φρουρά και υπηρετούσε στην 33 μοίρα καταδρομών όπου είχε έδρα της στο Μπέλλας-Μπαϊς . Ήταν πολύ θαρραλέος και πολύ καλός στρατιώτης για αυτόν είχε το βαθμό του λοχία. Από τις 22 Ιουλίου που άρχισε η τουρκική εισβολή χάθηκαν τα ίχνη του και ήταν γραμμένο στον κατάλογο των αγνοουμένων σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν κατά καιρούς οι συγγενείς του σκοτώθηκε σε μάχη πλησίον του σταδίου Γυμναστικός Σύλλογος Πράξανδρος το Μάιο του .Το 2010 τα οστά του βρέθηκα σε ομαδικό τάφο κο με άλλα 38 παλικάρια και τακτοποιήθηκα με τη μέθοδο του DNA ο Νεόφυτος τάφηκε με τιμές ήρωα 18 Ιουνίου 2010 στο κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Χρηστάκης Στυλιανού
Ο Χρηστάκης Στυλιανού γεννήθηκε στην Μύρτου το 18 Μαρτίου 1955. Ήταν το τέταρτον παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας από εννιά παιδιά. Οι γονείς του ο Νικόλης και η Πεζούνα ήταν φιλήσυχοι άνθρωποι και αγωνίζονταν σκληρά για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Ο πατέρας του ήταν οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου και η μητέρα του ασχολείτο με το σπίτι τα παιδιά και το περιβόλι τους. Ο Χρηστάκης μετά το δημοτικό φοίτησε στο οκτατάξιο σχολείων της βασιλείας και εργάστηκε ως επιπλοποιός στο Γερόλακκο. Εκεί είχε ένα ατύχημα κατά το οποίο έχασε τα δύο δάχτυλα του αριστερού του χεριού. Αυτόν τον πλήγωσε πολύ γιατί εκτός από το πρόβλημα που του δημιούργησε του στέρησε και την δυνατότητα να μάθει να παίζει μπουζούκι κάτι που ήθελε από μικρό παιδί . Το 1973 σε ηλικία 18 χρόνων κατατάχτηκε στην εθνική φρουρά και όταν άρχισε η τουρκική εισβολή βρισκόταν στο 251 τάγμα πεζικού που είχε την έδρα του στην Κερύνεια. Μετά από μεγάλη επίθεση που εξαπέλυσαν οι τούρκοι εισβολείς εναντίον του στρατοπέδου τους από την ξηρά και αέρα δόθηκε διαταγή για να αναδίπλωση και ανασυγκρότηση στην περιοχή του σταδίου του Γ. Σ. Πράξανδρος. Δέχτηκα όμως και εκεί μεγάλη επίίθεση από άρματα μάχης και έτσι στρατιώτες σκόρπισαν προς διάφορες κατευθύνσεις.Από τότε χάθηκαν τα ίχνη του και κατατάχτηκε στο μακρι κατάλογο των αναμενόμενων μας.Στις 7 Μαΐου το 2011 οικογένεια του Χρηστάκη ενημερώθηκε ότι τα οστά του βρέθηκα σε ομαδικό Τάφο με άλλα 38 παλικάρια λίγο πιο κάτω από το στάδιο του Γ. Σ. Πράξανδρος και τακτοποιήθηκα με τη μέθοδο του DNA .Τερματίστηκε έτσι αγωνία των δικων του, αλλά έσβησε και η ελπίδα που είχα ότι κάποια μέρα θα τον έβλεπα ζωντανό. Με την ελπίδα αυτή αλλά και τον καημό για το χαμό του πέθανε και ο πατέρας του.Η κηδεία του Χρηστάκη έγινε στις 13 του έκτου του 2011 από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στην Μακεδονίτισσα και τάφηκε με τιμές ήρωα στο Τύμβο Μακεδονίτισσα.Στην κηδεία του παρευρέθηκαν πολλοί χωριανοί μας και τον αποχαιρέτησε ο υπουργός άμυνας Κώστας Παπακώστας.
